Yayın Türü	Yüksek Lisans Tezi
Öğretim Elemanı	Öznur Gider
Yayın Adı	Budizm ve Hristiyanlığın Ruhbanlık Anlayışı
Üniversite & Enstitü	Dokuz Eylül Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü
Danışman	Ali İhsan Yitik, Prof. Dr.
Anabilim Dalı	Dinler Tarihi
Temel Alan	Karşılaştırmalı Dinler Tarihi
Yıl	2006
Toplam Sayfa	76
Etiketler	Keşiş, Münzevi, Yalnızlık, Manastır.
Pdf Bağlantısı	Pdf
Özet	Ruhbanlık, yalnızlıkla karakterize edilen münzevi bir hayat formudur. Keşişlerise, dünyadan el-etek çekip yalnızlığa gömülen, kendisiyle münasebeti olan herkestentamamen soyutlanmış bir şekilde yaşayan insanlardır. İnziva hayatının ortaya çıkışındabir kişinin hayatını dini yaşantıya adama arzusu yatmaktadır. Münzevilik tanrıyaadanmış hayat tarzının en saf ve en kusursuz şekli olarak kabul edilebilir. Tanrıyaulaşma uğruna kendilerini çöllerin ıssızlığına terk ederek sofu bir hayat yaşayanmünzevilerin çoğu, yağmur sezonu boyunca bir yere sığınma ihtiyacı hissetmiştir.Ayrıca, bir keşişin tek başına yaşamasından doğabilecek tehlikeler sebebiyle birlikteyaşama ihtiyacı hasıl olmuş, bir öndere bağlanılarak münzevi kolonileri oluşturulmuş veaynı kurallara tabi olunarak bir tarikat hayatının bütün özellikleri (yoksulluk, çile,bekarlık, sessizlik v.s.) uygulanmaya çalışılmıştır.İnziva hayatı sürdüren insanların düzenli bir geliri olmadığı için halkınkendilerine sağladığı imkanlarla hayatlarını sürdürmeye çalışmışlardır. Münzeviler,yardımsever insanların kendilerine hediye ettiği tarla ve bahçelere sığınaklar yapmaksuretiyle manastır hayatının temelini atmışlardır. Münzevilerin gezici hayatı terk ederekdaha güvenli olan manastırlara yönelmesi ve bir takım insanların bizzat kendilerini yada çocuklarını buralara adamasıyla manastırlar daha da yayılmıştır. İlk manastırı yaklaşık olarak MS. 320 yıllarında Pachomius kurmuştur. Ayrıca o, manastırları gerçek bir dinsel örgüt haline getiren kişidir. Tarih sürecinde Budizm ve Hıristiyanlık'ta merkezi bir yer edinen manastırların büyük çoğunluğu, aşağı yukarı aynı form ya da geleneklere sahiptir. Dolayısıyla yukarıda ifade ettiğimiz benzer özellikler söz konusu her iki dinde de ortaktır. Budizm'de olduğu kadar Hıristiyanlıkta da önemli olan ruhbanlığın Hıristiyanlığa ait bir hayat tarzı olup olmadığı tartışıla gelmiştir. Fakat Hıristiyan ruhbanlığı, Batılılar tarafından, Hıristiyan ilkeleri ışığında gelişen ve Hıristiyan toprağında olgunlaşan bir bitki olarak görülmüştür.