|
Makale Çevirisi
|
|
John Robert McRay, Prof. Dr.
|
|
Pavlus’un Yahudi Şeriatına Bakışı
|
|
Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi
|
|
|
|
|
|
|
|
Süleyman Turan, Prof. Dr.
|
|
|
|
Dinler Tarihi
|
|
Dini Polemikler (Hıristiyan-Yahudi)
|
|
|
|
|
|
2004
|
|
C. 4 sy. 2
|
|
ss. 265-275
|
|
|
|
Pavlus'un Mektupları, Yahudi, Hıristiyan, Yahudi-Hıristiyan, Grek, Gentileler.
|
|
|
|
Bu görüşleri değerlendirme noktasında, şeriata yönelik Pavlus’un öğretisi hakkında şayet Pavlus’un Yahudi için ayrı Gentile için ayrı bir şeriat anlayışına sahip olduğunu kabul etmezse hiçbir düşüncenin tatmin edici sayılmadığına işaret etmek gerekir. Gentile dünyasına bir Yahudi elçi olarak onun misyonunda bu doğaldı. Onun tavrı şöyleydi. Bir Yahudi şeriatın gereklerini yerine getirebilir fakat Gentileleri bu
hususta zorlamamak gerekir. Ayrıca bir Yahudi bile şeriatı kurtuluş vasıtası olarak değil de sadece kültürel ve etnik sebeplerden dolayı yerine getirebilirdi. Bu, Pavlus’un Timoteus ve Titus’la olan ilişkisinde oldukça açıktır. Pavlus, annesi bir Yahudi olan Timoteus’u Hıristiyan olduktan sonra onu daha önce olduğundan daha iyi bir Yahudi yapmak için sünnet ettirdi. Fakat Pavlus, Titus’un sünnet olmasını gerekli görmedi. Çünkü o, bir Yahudi değil Grekti. Pavlus’un bu karardaki rolü Galatyalılar’a mektup’ta belirgin olmamasına rağmen, kesinlikle açıktır. Pavlus, Yaptığı üç misyoner yolculuğunda Gentileler arasında yıllarca vaaz ettikten ve kiliseler kurduktan sonra hâlâ şeriatı gözeterek yaşadığı noktasında Kudüs’teki Yahudi Hıristiyanları desteklemek için Yakup’un ve yaşlıların ricasına razı olduğu Kudüs’e döndü. Bu suretle o, “çocuklarını sünnet ettirmemelerini ya da adetlerini yerine getirmemelerini söyleyerek Gentileler arasındaki bütün Yahudilerin Musa’yı terk etmelerini öğretmediğini göstermiş olacaktı.” |