Pavlus’un Yahudi Şeriatına Bakışı

Makale Çevirisi
John Robert McRay, Prof. Dr.
Pavlus’un Yahudi Şeriatına Bakışı
Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi
Süleyman Turan, Prof. Dr.
Dinler Tarihi
Dini Polemikler (Hıristiyan-Yahudi)
2004
C. 4 sy. 2
ss. 265-275
Pavlus'un Mektupları, Yahudi, Hıristiyan, Yahudi-Hıristiyan, Grek, Gentileler.
Pdf
Bu görüşleri değerlendirme noktasında, şeriata yönelik Pavlus’un öğretisi hakkında şayet Pavlus’un Yahudi için ayrı Gentile için ayrı bir şeriat anlayışına sahip olduğunu kabul etmezse hiçbir düşüncenin tatmin edici sayılmadığına işaret etmek gerekir. Gentile dünyasına bir Yahudi elçi olarak onun misyonunda bu doğaldı. Onun tavrı şöyleydi. Bir Yahudi şeriatın gereklerini yerine getirebilir fakat Gentileleri bu
hususta zorlamamak gerekir. Ayrıca bir Yahudi bile şeriatı kurtuluş vasıtası olarak değil de sadece kültürel ve etnik sebeplerden dolayı yerine getirebilirdi. Bu, Pavlus’un Timoteus ve Titus’la olan ilişkisinde oldukça açıktır. Pavlus, annesi bir Yahudi olan Timoteus’u Hıristiyan olduktan sonra onu daha önce olduğundan daha iyi bir Yahudi
yapmak için sünnet ettirdi. Fakat Pavlus, Titus’un sünnet olmasını gerekli görmedi. Çünkü o, bir Yahudi değil Grekti. Pavlus’un bu karardaki rolü Galatyalılar’a mektup’ta belirgin olmamasına rağmen, kesinlikle açıktır. Pavlus, Yaptığı üç misyoner yolculuğunda Gentileler arasında yıllarca vaaz ettikten ve kiliseler kurduktan sonra hâlâ şeriatı gözeterek yaşadığı noktasında Kudüs’teki Yahudi Hıristiyanları desteklemek için Yakup’un ve yaşlıların ricasına razı olduğu Kudüs’e döndü. Bu suretle o, “çocuklarını sünnet ettirmemelerini ya da
adetlerini yerine getirmemelerini söyleyerek Gentileler arasındaki bütün Yahudilerin Musa’yı terk etmelerini öğretmediğini göstermiş olacaktı.”