|
|
Makale
|
|
|
Hayreddin Kızıl, Prof. Dr.
|
|
|
“DI”YA KIRPANDINÊ/TEKÎDÊ DI KURMANCî DE
|
|
|
Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Dinler Tarihi
|
|
|
Dinler Tarihi (Genel)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2019
|
|
|
c. 5, sy. 10
|
|
|
ss. 47-74
|
|
|
|
|
|
di, vurgu, sözcük, Klasik Kürt Edebiyatı.
|
|
|
|
|
|
[di] morfemî Kurmancî Kürtçesinde birbirinden farklı görevlerde kullanılmaktadır. Şimdiki zaman eki, edat, ayrıca bazı Kurmanc Kürtçesi ağızlarında tamlama eki olarak kullanılmaktadır. Aynı ek Klasik Kürt edebiyatında da kullanılmaktadır. Fakat Klasik Kürt Edebiyatı’nda özellikle Ehmedê Xanî’nin Mem û Zîn adlı eserinde tekid için kullanıldığı görülmektedir. Bu makalenin konusu [di]’nin tekid için kullanılmasıdır. Konunun amacı Kürdolog ve Klasik Kürt Edebiyatı uzmanlarının dikkatini sözkonusu [di]ya çekmektir. Bizce tekid [di]’sı dikkate alınırsa Klasik Kürt Edebiyatı daha iyi bir şekilde anlaşılacaktır. Konu için Kürtçe dilbilgisi çalışmaları, Kürtçe romanlar ve Kürtçe klasiklerden istifade edildi.
|