|
|
Makale
|
|
|
İsmail Başaran, Doç. Dr.
|
|
|
Osmanlı Devletinde Gayri Müslimlerin (Hıristiyan ve Yahudi) Statülerinin Din Özgürlüğü Açısından Değerlendirmesi
|
|
|
Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Dinler Tarihi
|
|
|
Dinler Tarihi (Genel)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2019
|
|
|
sy. 18
|
|
|
ss. 41-56
|
|
|
|
|
|
Din özgürlüğü, Hıristiyan ve Yahudiler, Osmanlı Devleti, kiliseler ve havralar.
|
|
|
|
|
|
Bulunduğu çağda Osmanlı Devleti’nin din özgürlüğü açısından diğer milletlere model oluşturabilecek önemli bir yerde durduğunu söylemek mümkündür. Osmanlı Devleti’nde din özgürlüğü teorik olarak kaynağını, Kuran’ın Ehli Kitap’ı tanıması (kabulü) bakış açısından almaktadır Çünkü “Dinde (hiçbir şekilde) zorlama yoktur.” Bu yüzden Osmanlı Devleti, topraklarında yaşayan cemaatlere günümüzde de kabul gören, İnsanların istedikleri inancı serbestçe seçme (iman), inançlarının gerektirdiği eylemlerde bulunabilme (amel), inançları doğrultusunda öğretim ve eğitim yapabilme (eğitim) ve sosyal birlik (cemaat) oluşturabilme özgürlüklerini din özgürlüğü kapsamında onlara bahşetmiştir. Bu makale, yukarıda anlatılan çerçevede hem teorik ve hem de pratik olarak, Osmanlı Devleti topraklarında yaşayan Hıristiyan ve Yahudi toplumlarıyla ilgili uygulamalarına yer vermiştir. Bu uygulamalar, kilise ve havraların korunması, din adamlarının (papaz ve haham) dinleriyle ilgili konularda rahatça hareket edebilmeleri, dini cemaatlerin kendi iç işlerinde serbest olmaları, devlet olarak onların güvenliklerini sağlama ve gerektiğinde arabuluculuk yapma vb. alanları kapsamaktadır
|