Katolik Kilisesi’nin Modern Dünyaya Uyumu: II. Vatikan Konsili ve Katoliklerin Yaklaşımı

Makale
İsmail Taşpınar, Prof. Dr.
Katolik Kilisesi’nin Modern Dünyaya Uyumu: II. Vatikan Konsili ve Katoliklerin Yaklaşımı
Marmara Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi
Dinler Tarihi
Hıristiyanlık
İstanbul
2011
c. 41, sy. 2
ss. 107-120
13 s.
Katolik, Modern dünya, II. Vatikan Konsili, Nostra Aetate, II. Vatikan Konsili, Katolik Kilisesi, Modernizm, Aggiornamento, Konsiller.
Pdf
Doç. Dr. İsmail Taşpınar
1870’ten sonra toplanan I. Vatikan Konsili ile birlikte Papa’nın yanılmazlığı dogmatik kararı alındıktan sonra, yeni bir konsilin toplanması uzak bir ihtimal olarak görülüyordu. Fakat daha sonraki süreçte yaşanan değişiklikler başka bir konsilin daha toplanmasını zaruri kılmıştır. Bu değişiklikler I. ve II. Dünya Savaşları’nın yaşanması, komünist sistemin birçok ülkeye yerleşmesi, Birleşmiş Milletler’in kurulması, demokrasi ve özgürlük taleplerinin artması vb. olaylardır.

Var olan siyasi ve sosyal değişikliklerin yanı sıra Hıristiyanlığın da kendi içinde önemli gelişmeler yaşanmakta ve yeni talepler gündeme getirilmekteydi. Ayinlerin icrası meselesi, din adamları sınıfının organizasyonu, seküler kültürle münasebet bunlardan birkaçıydı. Bu bağlamda ve zeminde 25 Aralık 1961’de Konsil2in toplanması için çağrıda bulunulmuş ve 11 Ekim 1962’de II. Vatikan Konsili toplanmıştır.

II. Vatikan Konsili’nde dört yasa, üç bildiri ve dokuz kararname olmak üzere on altı doküman yayınlanmıştır. Dört yasadan en önemlisi olarak kabul edilen Lumen Gentium yasası ile, Katolik Kilisesi kendi bünyesinde olmayan Hıristiyanların da kutsal ve hakikate sahip olduğunu ilan etmiştir. Diğerleri makalede ayrıntılı bir şekilde izah edilmektedir. Bildiriler içerisinde en önemlisi olarak zikredilen Nostra Aetate’de Kilise’ni Hıristiyan olmayanlara yönelik yeni tutumuna işaret etmek açısından istisnai bir yere sahiptir. Bu bildiride Yahudiler ve Müslümanlara yönelik olumlu tutumlar gündeme getirilmiştir. Bu dinlerin de sahip oldukları değerler bakımından takdir edilmesi gerektiği üzerinde durulmuştur. Diğer bildiri ve kararnamelerde ibadetin yerel dillerde yapılmasına izin verilmesi, Papa-Piskoposların işbirliği kabul edilmesi vb. kararlar alınmıştır.

Alınan konsil kararları muhafazakâr gruplar tarafından yadırganmış ve Kilise’nin tarih boyunca korumuş olduğu tavrına gölge düşürüldüğü gerekçesiyle bazı kırılmalara sebebiyet vermiştir. 1988’de Katolik Kilisesi’nden resmen ayrılan Gelenekselciler bunlardan biridir. Onlar II. Vatikan Konsili ile Katolik Kilisesi’nin doğru yoldan saptığını açıkça dile getirmişlerdir.